W sobotni wieczór Muzeum Miasta Jaworzna otworzyło swoje drzwi dla mieszkańców, by wziąć udział w wydarzeniu, które organizowane jest tego samego dnia w całej Europie – Europejskiej Nocy Muzeów. Jaworznianie mogli zwiedzić z przewodnikiem wystawy stałe i czasowe – i to bez kupowania biletu. Podczas wydarzenia odbył się również finisaż wystawy indywidualnej Adama Garnka pn. „Stalowe ekrany”. Z autorem współczesnych dzieł sztuki spotkał się Zastępca Prezydenta Miasta Łukasz Kolarczyk oraz Przewodniczący Rady Miejskiej Tadeusz Kaczmarek.
Od godziny 18-stej do północy, mieszkańcy mogli m.in. zobaczyć projekcję filmu w reżyserii Ewy Sałużanki pt. „Wyrwane z kontekstu, czyli pokój iluzji”, po którym odbyło się spotkanie z autorką. Film oparty jest na twórczości i działalności artystycznej Leszka Lewandowskiego. Powstał w 2020 roku lecz z powodu pandemii pokaz premierowy odbył się dopiero teraz.
Ponadto na zwiedzających czekały wystawy stałe: salonik mieszczański, kopalnia czy regionalna chata, w której jaworznianki współpracujące z muzeum w Pracowni Haftu Regionalnego, zaprezentowały swoje umiejętności haftu na krakowskich gorsetach i zapaskach oraz część muzealną opowiadającą o Centralnym Obozie Pracy w Jaworznie.
Jednym z głównych wydarzeń wieczoru był finisaż wystawy Adama Garnka pn. „Stalowe ekrany”. Wystawa gościła w jaworznickim muzeum od początku kwietnia 2022 roku. Co ciekawe największy eksponat znalazł się poza muzealnymi murami. Była to 1,5 tonowa turbina.
Adam Garnek to wizjoner formy i muzyk wizualny. Rzeźbiarz, performer i autor oryginalnych instalacji. Od trzydziestu lat tworzy niepowtarzalne obiekty z metalu – pojazdy, instrumenty, maszyny, urządzenia. Od dzieciństwa zafascynowany narzędziami i urządzeniami mechanicznymi. Ciekawiły go maszyny rolnicze, bawił się kawałkami blachy, metalowymi rurkami, częściami zepsutych silników. Studia (1983–1988) w poznańskiej Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych, aktualnie UAP, nie zmieniły jego upodobań. Utopijne, romantyczne konstrukcje artysty są inspirowane tradycją XX-wiecznej sztuki, manifestami i dziełami włoskich futurystów, rosyjskich konstruktywistów, mobili Alexandra Caldera czy maszyn Jeana Tinguely.
